Jiskefet - De Witte Condor uit de Andes


Verslag-gever: En dan het volgende.

Is er nog plaats in de Nederlandse voetbalcompetitie voor een speler uit Zuid Amerika? Ja, daar is nog plaats, want kijk maar waar een Nederlandse club in de top van de competitie zich gisteren mee bezig hield. We schrijven Schiphol, zaterdagochtend, negen uur dertig. Voorzitter en coach begeleiden Ramón Guadalajara naar wat zal worden zijn eerste training in ons koude kikkerlandje. Is 'ie tevreden? Hij lijkt tevreden, en wie zijn wij om dat tegen te spreken. Was het koud, die eerste dag op het veld? Ja, het was koud en het regende. "Kan het Hollandser?" denkt Guadalajara terwijl u met mij meekijkt naar wat de Witte Condor van de Andes in huis heeft.

En dan de persconferentie.

Journalist: Ja is er iets te zeggen over wanneer er exact voor het eerst sprake is geweest van een contract met hem?

Coach: Het contract is eigenlijk... afgesloten op het moment dat we hem... gezien hadden.

Voorzitter: Em, wij zijn samen naar Peru gegaan, vorig jaar, daar zijn we gewoon stadions gaan spotten. Ik eh, bij de clubs vonden we niet zo veel, maar op een gegeven moment buiten een klein stadion in het Andesgebergte vonden we een, min of meer, speler waarvan wij dachten: die gaat precies dat gat vullen, in de in de club, die wij nodig hebben. Het was een wees en hij wou zo met ons mee.

Journalist: Is er al bekend op welke plaats hij terecht komt in het elftal?

Coach: Wat duidelijk is is dat het een hele goede voetballer is, we hebben hem gezien, we hebben gezien wat ie kan, hij kan dingen, hij kan voetballen vooral, en dat lijkt mij in dit geval het voornaamste.

Journalist: Is het een spits een spitsspeler of voorstopper?

Coach: Waar ie precies in het elftal zich goed zal kunnen ... uitblinken dat is niet geheel duidelijk maar ik voorspel je dat ie kan, kan voetballen. Ik denk dat Nederland dat nog wel gaat zien.

Journalist: Is 'e blij om in Nederland te voetballen, uberhaupt?

Ramón de Guadalajara: ... (We horen wat Spaans gewauwel...)

Voorzitter: Hij zegt dat ie erg, blij is om hier te kunnen s... om hier te kunnen zijn.

Journalist: En zijn er er mededelingen te doen over welk transferbedrag er voor hem is neergelegd?

Voorzitter: Eh, met de huidige koers van de Peruaanse peso, is dat omgerekend is dat een... vier-, vijfduizend gulden, dus wat wij dan in Amsterdam een schijntje noemen.

Journalist: Want er zijn in de pers verschillende mededelingen gedaan, die elkaar tegenspreken.

Voorzitter: De mededelingen in de pers eh, spreken elkaar altijd te... wil jij nog wat iets over zeggen?

Coach: Nee.

Voorzitter: Goed.

Journalist: Geen vragen meer.

Voorzitter: Dank u wel.

Verslag-gever: So far, so good, maar, let u met mij op wat er nu gebeurt. Guadalajara staat op, kan ie nog lopen? Oh, ja, dat gaat nog heel best. Maar ziet Guadalajara dat er een afstapje is? Nee, dat ziet ie niet, en dan gebeurt er dit.

Willen wij dat nog een keer zien? Ja, dat willen wij nog een keer zien. Hier valt ie naar beneden komt, op zijn rug terecht, hard op zijn rug terecht, moet ik zeggen en dat heeft pijnlijke gevolgen. Kijkt u nog een keer met mij mee, naar wat er precies gebeurt, hij mist hier bovenaan de eerste tree, schiet met de tweede voet door naar beneden, probeert zich nog vast te houden aan de balie, maar valt dan toch naar beneden. Hier ziet u hoe die zich nog heeft proberen vast te houden. Heeft ie zich proberen vast te houden? Ja, dat heeft ie maar het heeft niet mogen baten en dan komt de vraag heeft Guadalajara botten, die sterk genoeg zijn om zo'n val te overleven? Nee, die heeft ie niet. En dan is het gevolg, jammer, maar helaas, linea recta terug naar af.

Een kilo metaal in zijn been rijker en een illusie armer komt deze Witte Condor van de Andes voorlopig niet meer van de grond. Jammer, eind, schluss, afgelopen, uit.




Weer terug?